Archiwum kategorii ‘Uncategorized’
Z nieprzewidzianych powodów zostały utracone materiały z okresu po 22. marca do 18 lipca br.
Za zaistnienie tego faktu przepraszam i postaram się odnowić materiały w najbliższym czasie. Być może uda się wszystkie odzyskać.
Dla miłośników mieczyków link do Albumu tegorocznych kwiatów http://picasaweb.google.pl/stanislaw.smolen/MIECZYKI2010#
Stanisław Smoleń
KATALOG. Jak Wybrać i przygotować miejsce do sadzenia mieczyków.
Autor: sasiad
22 marca 2010 >> Uncategorized
W DZIALE „O mnie i KATALOG” oraz „Do sprzedania” zamieściłem link do KATALOGU i Regulamin sprzedaży mieczyków.
Mieczyki KOLEKCJONERSKIE <sasiada>
W tym sezonie ilość nowych odmian kolekcjonerskich jest ograniczona – ze względu na zakup nowych odmian za granica .
Polecam odmiany KOLEKCJONERSKIE , oraz popularne po stosunkowo niskich cenach.
Stanisław Smoleń
–
Jak wybrać i przygotować miejsce do sadzenia mieczyków .
Mieczyki wymagają dużej ilości światła, dlatego musi być dobrze oświetlony obszar, w którym je zamierzamy posadzić. Najlepiej wybrać miejsce chronione przed zimnymi wiatrami. Posadzone w miejscach zacienionych mają zahamowany wzrost, szczególnie w północnych regionach kraju, zmniejsza się nasycenie kolorów kwiatów i opóźnienie kwitnienia około 10 dni. Trochę cienia na zagonach z mieczykami, zwłaszcza w godzinach południowych, dopuszczalne jest w południowej części kraju oraz na obszarach z gorącym latem. Nasłonecznione obszary lepiej ogrzewają się wiosną i wcześniej są gotowe do sadzenia.
Sadzenie mieczyków rozpoczynamy, gdy ziemia jest nagrzana do 10 ° Celsjusza na głębokości 10 – 12 cm.. Opóźnienie sadzenia jest niewskazane, ponieważ, gdy temperatura gleby wzrośnie,szybciej zaczynają rozwijać się liście, a wolniej system korzeniowy, co dodatkowo wpływa negatywnie na rozwój kwiatostanu i opóźnia kwitnienie mieczyków.
Wskazane jest głębokie sadzenie cebulek (zabezpiecza kwiatostany przed pokładaniem się). Dodanie do ziemi próchnicy powoduje lepsze ukorzenianie się cebulek , oraz powoduje opóźnienie przedwczesnego rozwoju części nadziemnej,a cebula przez to zbuduje normalny system korzeniowy. Jest to bardzo ważne, ponieważ korzenie dobrze rosną w temperaturze około 10 °, wyprzedzając wzrost liści, a zarazem dostarczają roślinie więcej niezbędnych składników pokarmowych. W celu przyspieszenia ogrzewania gleby można przykryć zagon folią, a po posadzeniu agro-włókniną.
Do sadzenia mieczyków wskazane jest, aby (w miarę możliwości) wybrać teren o lekkim nachyleniu , aby nadmiar wody deszczowej mógł spłynąć.
Nie powinno się wykorzystywać do sadzenia mieczyków obszarów na depresji i o wysokim stanie wód gruntowych. W takich miejscach, mieczyki, często cierpią na brak ciepła, cebulki są bardziej atakowane przez choroby , ponadto wiosną gleba nagrzewa się znacznie wolniej.
Struktura gleby – jest ważnym warunkiem dobrego rozwoju mieczyków .
Gladiole dobrze rosną w miejscach zmeliorowanych gdzie odsączona woda poprawia strukturę gleby. Aby uzyskać dobrą strukturę i rozluźnienie gleby można dodać torfu 10-15 kg / metr kwadratowy i piasek 1-2 kg na metr kwadratowy.
Mieczyki dobrze rosną na glebach o odczynie lekko kwaśnym około 5,5 pH. Na takich glebach zwykle rośnie rumianek, koniczyna biała, natomiast na kwaśnych szczaw. Zbyt kwaśne gleby są szkodliwe dla mieczyków – obniżają i utrudniają normalny wzrost i kwitnienie, przez długi czas nie wysychają na wiosnę, a latem szybko wysychają i stają się twarde. Składniki odżywcze zawarte w kwaśnych glebach są słabo przyswajane, szczególnie nawozy fosforowe . Rośliny w tej ziemi często są atakowane przez fuzariozę, na bardzo kwaśnych glebach, liście i pąki stają się jakby spalone.
Aby zmniejszyć kwasowość gleb bardzo kwaśnych należy zastosować wapnowanie, wykorzystując na przykład, wapno hydratyzowane, mączkę dolomitową. Ja na wiosną stosowałem kredę pastewną, a efekt był zadowalający. Wapno należy równomiernie wysiać i dobrze wymieszać z glebą .
Mączkę dolomitową najlepiej zastosować jesienią w ilości 150-200 g na 1 m kwadratowy. Do odkwaszenia gleby można użyć popiołu drzewnego, który w swoim składzie zawiera potas i fosfor.
Jednakże, mieczyki źle reagują na silnie zasadowe gleby, co objawia się częstszym występowaniem chorób bakteryjnych, rośliny słabiej rosną a liście żółkną . W przypadku gdy mamy glebę piaszczystą, dobrze jest dodać kilka wiader gliny, próchnicę albo kompost (10-15 kg na metr kwadratowy).
Ziemię pod mieczyki lepiej jest przygotować jesienią. Lubią one glebę dobrze nawiezioną.
Na wiosnę przed powtórnym przekopaniem, rozsypujemy nawóz azotowy – 50 gramów na metr kwadratowy.
Wiosną można również dodać siarczan miedzi – 1 g / m kw. i kwas borowy – 0,5 g / m kw. Jeśli jesienią nie wapnowano gleby, na wiosnę przed kopaniem, na 2-3 tygodnie przed sadzeniem dopuszczalne jest dodać kredę, wapna hydratyzowanego na wiosnę lepiej nie używać.
Jeżeli z różnych powodów nie przygotowaliśmy gleby jesienią, to na wiosnę przed przekopaniem gleby rozsypujemy nawóz wieloskładnikowy – najlepiej Azofoskę w ilości około 150 – 200 g na metr kwadratowy. Należy pamiętać, że mieczyki potrzebują dobrego nawożenia, ale więcej pokarmu będą potrzebowały pogłównie, to jest w czasie wegetacji . O tym przypomnimy w terminie późniejszym. Dobrze będzie też zaglądać do materiałów archiwalnych z grudnia 2009 i stycznia br.
Pod mieczyki należy zastosować głębokie kopanie gleby (35-40 cm), gdyż rośliny głęboko się korzenią.
Nie zaleca się sadzić mieczyków po takich roślinach jak ogórki, kukurydza, zwłaszcza po astrach, które powodują fusarium. Pozostałe po tych kulturach wirusy mogą zniszczyć nasadzenia mieczyków.
Jeśli przed mieczykami były sadzone ziemniaki, kapusta, buraki, które pobierają dużo potasu i fosforu z gleby , konieczne jest, aby zastosować większe dawki tego nawozu .
Mieczyki można sadzić w zimnej szklarni.
Sadzenie i pielęgnacja mieczyków jest bardzo wygodna przy wykonaniu zagonu optymalnej szerokości 1-1,2 m.
Rzędy najlepiej wykonać w kierunku ze wschodu na zachód,(jeżeli jest taka możliwość) aby zapewnić roślinom jednakowe oświetlenie.
Zależnie od wielkości cebul głębokość rowka dla dużych cebul powinna być około 10-15 cm – zalecana głębokość: 3 średnice cebulek oraz 4-5 cm dla dzieci. Odległość między rowkami 20-30 cm (im większy rozstaw rzędów, tym większe będą rośliny i kwiaty). Jak wcześniej pisałem głębsze sadzenie zabezpiecza kwiatostany przed wywracaniem .
Do rowka można dać warstwę piasku i w nim posadzić cebule. Warstwa piasku wokół cebulek pomaga w zapobieganiu chorobom, w pewnym stopniu uchroni je od stojącej wody i robaków (drutowców, pędraków, turkucia podjadka), które nie lubią piasku.
Korzystając z tych doświadczeń i porad, będzie państwo w stanie prawidłowo i terminowo posadzić mieczyki i otrzymać piękne kwiaty o luksusowych kolorach.
Życzę wszystkim satysfakcji z wysiłku włożonego w uprawę roślin oraz pełnej relaksacji w czasie prac ogrodowych.
Opracował Stanisław Smoleń <sąsiad>
Korzystałem z doświadczeń moich i Tamary Lazarewicz www.mirgladiolus.ru
Dziękuję P. Iwonie Jakubowskiej , która z powodów osobistych, przez określony czas nie może korygować materiałów. Życzę jej sukcesów w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. (Thank you).
W tym dniu radosnym ŚWIĘTA KOBIET 8 – MARCA wszystkim paniom składam najlepsze ŻYCZENIA – niech spełnią się Wasze marzenia.
Ten dzień jest związany również z kwiatami. Ponieważ mieczyki jeszcze nie kwitną zobaczcie moje i mojej kobiety – żony, aktualnie kwitnące storczyki – falenopsisy, dendribium nobile i pistacjowe cymbidium.
Jest także pierwiosnek.
Aby długo utrzymywały Wam się kwiaty cięte w wazonach – mieczyki również, polecam do wypróbowania różne sposoby.
Przedłużanie trwałości kwiatów w wazonie.
Aby przedłużyć kwitnienie ciętych mieczyków i innych kwiatów kwiaciarnia z Łotwy Ya Vasarietis zaleca stosowanie jednego z następujących preparatów – uzupełnić do 1 litra wody:
1. 1 tabletkę aspiryny (rozgniecioną)
2. 0,5 g nadmanganianu potasu lub
3. 0,4 g kwasu cytrynowego lub
4. 1 łyżka octu lub
5. 2-3 krople amoniaku lub alkoholu lub kamfory
6. 1 łyżeczka kwasu bornego lub
7. 15-20 g cukru, glukozy lub
8. 1 tabletka węgla aktywowanego.
Oczywiście, pokój, w którym są kwiaty, powinien być jasny i dobrze wentylowany.
Ja z powodzeniem wypróbowałem i polecam stosowanie pozycji nr 7 z powyższego wykazu to jest 1,5 do 2 łyżeczek (małych) cukru z dodatkiem kwasku cytrynowego jak w poz. nr 3. Zamiast kwasku można zastosować kilka kropli soku z cytryny.
Stanisław Smoleń <sąsiad>
Dlaczego mieczyki zmieniają kolory – przyczyny.
Powodem zmian kolorów w mieczykach jest genetyczna niestabilność. Jest dość dużo odmian – mutantów, które są niestabilne. Hodowcy w procesach tworzenia nowych odmian stosują środki mutagenne – naświetlanie promieniami gamma radioaktywnego kobaltu i promieniami rentgenowskimi. Stosują chemiczne środki – nitrozometylmoczewinę, nitrozoetylmoczewinę, etylen i wiele innych, które destabilizują geny.
Na „Ogrodniczo Działkowym FORUM” – VIVASVAT napisał – To taki wariant, kiedy siewka z nasion (nie z cebulek przybyszowych !) daje niestabilne potomstwo.To jest, z jednego nasiona wyrasta jedna siewka – cebulka plus kilka cebulek przybyszowych. W normalnych warunkach, jeżeli to był krossing bez używania mutagenów, to przy rozmnażaniu wegetatywnym z każdej cebulki przybyszowej będzie identyczna roślina.
Jeżeli to był mutant, to może być i tak, że przy wegetatywnym rozmnażaniu z cebulek przybyszowych pojawią się różne mieczyki – może być też inna forma kwiatu, czy inny kolor (to najczęściej). Dla tego niektóre odmiany za 20-25 lat stają się „dzikimi” czy dają kilka różnych „klonów”.
Na przykład: u mnie jest odmiana-mutant 467 KOPET DAG. Krzyżowałem w 1988 roku (nasiona + radiacja rentgenowa). Rozpocząłem rozmnażać i sprzedawać jako odmianę w 1995 r. W roku 2008 ta odmiana dała mutant – sport („sportem” nazywa się takie spontaniczne mutanty wegetatywne)
KOPET DAG i NIGHT IN KOPET DAG
Wszystkie charakterystyki są identyczne – późny, ilość pąków – do 30, jest różnica tylko w kolorze.A to, że mieczyki mogą stawać się innymi od tego, że rosną obok siebie różne odmiany – to po prostu absurd. Ja mam kilkaset odmian i około tysiąca siewek. Wychodziłoby, że u mnie musi być
wielki bałagan a tak nie jest i nigdy nie było już od 1986 roku .Po prostu, jest potrzebna normalna agrotechnika.
Oczywiście, że odporność odmian na choroby nie jest jednakowa. Te odmiany, których odporność jest niska, po prostu zginą, a pozostają tylko wytrwałe.
Dla tego proponuję zrobić eksperyment – należy posadzić każdą odmianę oddzielnie. I tak przez
kilka lat 😆 . Potem już komentarzy nie będzie.
(Kto ma kilka odmian i sadzi wszystkie w jednej kupie, nigdy tego nie zrozumie)
Z korespondencji do mnie i postów z http://forumogrodnicze.info/viewtopic.php?f=31&t=15704&start=84
<VIVASVATA> – hodowcy-selekcjonera z Litwy wybrał i częściowo korygował
Stanisław Smoleń
Literatura :МУРИН, ЛЫСИКОВ ” ГЕНЕТИЧЕСКИЕ ОСНОВЫ СОЗДАНИЯ ИСХОДНОГО МАТЕРИАЛА ГЛАДИОЛУСОВ”.
W naszym kraju możemy zakupić i to w dużych ilościach cebulki mieczyków pochodzących i importu, a wyhodowanych w większości w cieplejszych stronach Europy, Afryki czy Azji Mniejszej.
Te cebulki w naszym klimacie dobre są do uprawy przyśpieszonej w szklarniach czy tunelach foliowych. Posadzone w gruncie a nieprzystosowane do surowszego klimatu dają przeważnie marne efekty ozdobne, a cebulki w większości nie przetrwają do następnego sezonu. Przeważnie są to odmiany stare, ale stosunkowo dobrze rozmnażające się. Ich wartości dekoracyjne są mniejsze od odmian kolekcjonerskich, które zaczęły pojawiać się w małych ilościach w naszym kraju.
W Polsce została zaniechana hodowla nowych odmian mieczyków. Natomiast dobrze rozwija się u naszych sąsiadów w Czechach, Słowacji, Litwie, Łotwie, Rosji i Ukrainie. Stosunkowo łatwo jest zakupić nowoczesne odmiany z krajów Unii Europejskiej. Natomiast zza kurtyny wschodniej jest to prawie niemożliwe (obostrzenia sanitarne i zakaz wwozu i wywozu).
Jeśli komukolwiek uda się dostać cebulki nowoczesnych odmian kolekcjonerskich trzeba je w miarę możliwości rozmnażać z cebulek przybyszowych (dzieci).
Jest to podstawa, byśmy mogli w jak największym stopniu zabezpieczyć zapotrzebowanie na te przepiękne, nowoczesne, egzotyczne, bardziej odporne na nasze warunki atmosferyczne i klimat kwiaty.
A teraz kilka uwag o pielęgnacji materiału nasadzeniowego.
* Jest miesiąc luty cebulki są w stanie spoczynku, należy do nich zaglądnąć i zobaczyć w jakim są stanie fizycznym. Wszystkie z objawami chorób, nadpsute, nadgniłe należy usunąć, aby nie były źródłem zakażenia dla zdrowych.
* Sprawdzić czy nie ma na nich wciornastka mieczykowca, szczególnie gdy temperatura w przechowalni jest wyższa niż 10 stopni C. W przypadku stwierdzenia ich obecności starajmy się postąpić jak w artykule poprzednim o zwalczaniu w razie wykrycia wciornastka w przechowalni.
* O wciornastkach piszę prawie w każdym artykule, ponieważ jest to niebezpieczny szkodnik i w razie jego obecności są kłopoty w otrzymaniu pięknego kwitnienia. Wiem, że wiele osób przestało uprawiać mieczyki z jego powodu, a sami go zakupywali razem z cebulkami. Tak więc należy zwracać szczególną uwagę przy czynieniu zakupów.
Mam nadzieję, że tegoroczna ostra zima spowoduje wyginięcie wielu szkodników, a powiedzenie, że „Bez oprysku i wytrysku nic się nie urodzi” przestanie być aktualne przynajmniej w sprawie kwiatów, owoców i warzyw.
Natomiast stosowanie roślinnych środków do ochrony i kondycjonowania roślin przyczyni się do uzyskania wspaniałych kwiatów oraz plonu zdrowych roślin spożywczych własnej produkcji. Roślinne środki ochrony
Stanisław Smoleń <sąsiad>
Co zrobić jeśli w czasie składowania mieczyków znaleziono wciornastki
Autor: sasiad
2 lutego 2010 >> Uncategorized
Wciornastek jest najbardziej rozpowszechnionym i najbardziej podstępnym szkodnikiem mieczyków. Ten mały owad może spowodować znaczne szkody w cebulkach mieczyków w czasie przechowywania materiału nasadzeniowego.
Jesienią, gdy temperatura spada wciornastki (przylżeńce) przemieszczają się do dolnej części roślin mieczyków, a następnie do cebulek. Hodowcy trudno jest je znaleźć szczególnie kiedy wejdą pod łuski okrywające cebulki.
Jeśli po oczyszczeniu nie zostało przeprowadzone zwalczanie tego szkodnika i sadzonki są przechowywane w temperaturze powyżej 10 °C, przylżeńce zaczynają być aktywne – ssanie soczystej tkanki cebulek , które później przybierają ciemne zabarwienie, pokryte lepką skorupą, a następnie mogą całkowicie wyschnąć .
Co zrobić, jeśli podczas przechowywania mieczyków wykryto wciornastki (Thrips)?
Według źródeł rosyjskich – w miesiącach (listopad-grudzień) należy cebulki potraktować ciepłem.
Obróbkę cieplną przeprowadza się w następujący sposób: cebulki umieszcza się w ciepłej wodzie o temperaturze 50-55 ° na 10 minut. Tutaj ważne jest, aby obserwować rozkład temperatur w czasie zabiegu, ponieważ w wyższych temperaturach, bulwy mogą ucierpieć z powodu oparzeń, przy niższych – nie osiągnie się pożądanego rezultatu. Po wyjęciu z gorącej kąpieli natychmiast zalać cebule zimną wodą o temperaturze 10-12 °, i tak postępować 3-4 razy, przy zapewnieniu szybkiego chłodzenia cebulek, w tych skokach temperatur wciornastki nie zdążą przystosować się i giną. Cebule po zabiegu należy wysuszyć.
Mnie osobiście rzadko zdarzało się wykryć wciornastki w przechowalni, ale jeśli były to na odmianach, które te szkodniki uwielbiają.
W takim przypadku w mieszkaniu moczyłem w 0,5 % roztworze mydła potasowego przez około pół godziny, i później suszyłem.
Przed sadzeniem powtórnie moczyłem w środku owadobójczym.
Inne źródła polecają gazowanie cebulek.
1. Do szczelnego worka foliowego włożyć oznakowane odmiany cebulek (można w woreczkach z siatki , ostatecznie w zużyte pończochy i tp.) oraz dodać kilka tabletek naftaliny, co kilka godzin poruszyć workiem. Wyjąć po stwierdzeniu wyginięcia intruza.
2. B. Grabowska proponuje:”Wciornastka zwalcza także skutecznie naftalinowanie, które przeprowadza się w pomieszczeniu o temperaturze 27 stopni C, aby naftalina się nie krystalizowała. Naftalinę w łuskach odparowuje się w dawce 1 kg na 100 m sześciennych pomieszczenia, zabieg trwa 3 dni: po 2 tygodniach należy go powtórzyć”. Jest to sposób dla hurtowników.
Niektórzy nasi producenci zasypują cebulki wiórkami lub trocinami drzew iglastych z aromatem żywicy.Małe ilości można przechować w lodówkach.
Na cebulkach, które są przechowywane w temperaturze poniżej 10 °, przylżeńce pozostają nieaktywne. Ale nie wszyscy ogrodnicy amatorzy mogą zapewnić taką temperaturę przechowywania.
W takich przypadkach zaleca się zbudowanie w mieszkaniu przy zewnętrznej chłodnej ścianie małej szafki, z dala od grzejników.
Dopasować szafkę ciasno do ściany, bez tylnej ścianki – zamiast niej zimna ściana domu. Zewnętrzne ścianki od mieszkania wytapetować pianką lub styropianem. W szafce zorganizować półki, w celu umieszczenia oznakowanych odmian mieczyków. Temperaturę należy kontrolować termometrem.
Co najmniej raz na miesiąc, a najlepiej jeszcze częściej, cebulki powinny być sprawdzane w celu usunięcia chorych .
Mam nadzieję, że korzystając z tych wskazówek, nawet początkujący będzie mógł utrzymać cebulki mieczyków w doskonałym stanie, a latem cieszyć się z ich pięknych kwiatów !
Jeśli macie inne sposoby pozbywania się wciornastków w czasie przechowywania prosimy o podanie tego do mnie na e.mail
lub w komentarzu.
Opracował: Stanisław Smoleń <sąsiad>
Literatura: Barbara Grabowska „Mieczyki”
Tamara Lazarewicz www.mirgladiolus.ru
Kolekcjonowanie odmian mieczyków, podobnie jak każde tego typu hobby, jest bardzo interesującym i ekscytującym zajęciem. Początkujący ogrodnicy zwykle pierwsze kroki w zakresie uprawy mieczyków stawiają losowo, kupują cebulki w sklepie, na bazarze lub otrzymują w prezencie od przyjaciół. Dopiero latem, kiedy zobaczą piękne kwiaty i podziw w oczach sąsiadów czy krewnych, zakochują się w mieczykach. Wtedy właśnie rozpoczyna się szukanie innych kolorów, kształtów kwiatka, struktury wytrzymałej na deszcz i wiatr, wprowadzania kolejnych, egzotycznych odmian. Nagle chcemy mieć kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt odmian mieczyków o przeróżnych barwach i kształtach.
Tworzenie kolekcji mieczyków jest uzależnione do klimatu w danym regionie oraz mikroklimatu ogrodu, a jednocześnie od upodobań uprawiających.
Czasami, początkowo bardzo piękne kwiaty, tracą swoje walory ozdobne, gorzej się rozwijają i słabiej kwitną, mimo bardzo dobrej opieki. Natomiast inne rosną dorodne i piękne.Taki problem może wystąpić ze względu na właściwości mikroklimatu ogrodu, skład gleby, czy nawożenie.
Przed rozpoczęciem kolekcjonowania spróbujmy więc zdobyć jak najwięcej informacji o tych wspaniałych kwiatach, poznać klasyfikację, podstawowe wymagania odmian, technikę upraw rolniczych oraz metod zwalczania chorób i szkodników. Aby ostatecznie stwierdzić, czy odmiana nadaje się do naszej kolekcji, należy obserwować ją przez co najmniej 3 sezony, a dopiero potem dokonać ostatecznej konkluzji – przechowywać ją w mojej kolekcji, czy nie. Swoje obserwacje najlepiej zapisywać w specjalnym do tego celu zeszycie, by w przyszłości sięgnąć do notatek i zaktualizować je.
Pamiętajmy o zapisywaniu nazwy i numeru międzynarodowego kodu oraz daty posadzenia, daty zakwitnięcia i sprawdzeniu zgodności naszych danych z zapisem w kodzie. Jest to potrzebne przy planowaniu kwitnienia w określonym czasie. Pomimo zawartego w kodzie terminu, może on ulec zmianie ze względu na aklimatyzację rośliny do obecnych warunków. Odmiana wyhodowana w Europie południowej lub Afryce północnej – w Polsce zmieni termin kwitnienia ze względu na inne warunki atmosferyczne i klimat.
Klasyfikację dobrze jest utrwalić sobie w pamięci, ale z powodzeniem można ją skopiować lub zapisać w zeszycie.
Dobrze też zapisywać uwagi o zdrowotności odmiany i jej krótki opis. Po stwierdzeniu dobrej kondycji odmiany możemy przystąpić do jej rozmnażania lub dokupywania kolejnych cebul.
Przy tworzeniu kolekcji bardzo ważne jest przestrzeganie czystości odmianowej – należy zwrócić uwagę przy sadzeniu i zbiorach, aby nie pomylić odmian. Odpowiednio posadzone cebulki i zapisany w notatkach szczegółowy plan nasadzeń pomoże nam nawet w przypadku zaginięcia znaczników z grządki.
Dokładne wyliczenie dni od posadzenia do zakwitnięcia pozwoli ustalić priorytet do wykopywania poszczególnych odmian (w kolejności wykwitania). Umożliwi nam to zachowanie czystości odmianowej oraz sukcesywne czyszczenie i suszenie cebulek do przechowywania.
Podczas wykopywania cebul powinno się starannie wybierać cebulki przybyszowe (dzieci) z ziemi, aby po ciepłej zimie nie kiełkowały na wiosnę.
Jeżeli kolekcja nie jest zbyt duża, cebulki po zbiorach można wygodnie przechowywać w foliowych, perforowanych lub cienkich, bawełnianych czy też papierowych torebkach. Każdą odmianę należy opisać wskazując nazwę i kod na zewnątrz i dodatkowo karteczkę do środka torebki.
Cebule dobrze wysuszone przed przechowaniem, odpowiednio zapakowane i oznakowane, dają gwarancję dobrego przetrwania okresu spoczynku, dobrej zdrowotności i kondycji w przyszłym sezonie.
Zakupując po kilka nowo wyselekcjonowanych odmian będziemy stawać się właścicielami pięknej kolekcji mieczyków, którą będziemy się rozkoszować w czasie kwitnienia.
Opracował: Stanisław Smoleń <sąsiad>
Korekta: Iwona Jakubowska <iwonaceae>
Część informacji wyczytałem w „Mir Gladiolusów”
Tamary Lazarewicz
ŚWIAT MIECZYKÓW
Jak spowolnić starzenie
cebulek mieczyków
W czasie mojej długoletniej uprawy mieczyków testowałem różne sposoby rozmnażania cebul i otrzymywania dobrej jakości kwiatów .
Wiadomo, że produktywny okres życia cebulek mieczyków wynosi 3-4 lata. (Wyjątkiem są adaptacyjne odmiany sprowadzone z innych krajów i kontynentów).
Czy możliwe jest spowolnienie starzenia się cebulek i podtrzymanie dobrego kwitnienia mieczyków przez 7-8 lat?
Okazuje się to możliwe! Aby to zrobić należy postępować w następujący sposób:
– podzielić cebulki mieczyków
Duże cebulki z dwoma oczkami pędowymi w trzecim roku uprawy przecina się na dwie części. Miejsce cięcia zasypuje się węglem drzewnym (można użyć tabletki węgla aktywnego) lub dwukrotnie przesmarować niezbyt gęstą papką MIEDZIANU. Rozcięte połówki cebulek należy przesuszyć przez co najmniej tydzień – aby wytworzyła się tkanka zabezpieczająca, a potem sadzimy do ziemi.
Taka cebulka sama prosi się o podział – widoczne pęknięcie na piętce.
Powinniśmy jednak wiedzieć, że połówki cebulek mogą rozwijać się nierównomiernie i są bardziej podatne na choroby.
Centralny pęd niedzielonej cebulki jest lepiej zaopatrzony w składniki odżywcze, a tym samym rośnie szybciej niż podzielone. I oczywiście, cebulka, która posiada większy pączek (1) rośnie mocniej, kwitnie wcześniej, i daje więcej wysokiej jakości cebulek przybyszowych (dzieci), nadających się do dalszego sadzenia. Z nich rosną silne rośliny zachowując wszystkie cechy odmianowe.
Połówka z pąkiem bocznym rozwija się wolniej kwitnąc nieco później. Ale też daje kwiatostan z dużymi kwiatami. Z tej połówki wyrośnie również duża cebulka zastępcza. Ale dzieci z tej cebulki są mniej wartościowe do dalszej hodowli.
Zastosowanie tej metody podziału cebulek w trzecim roku, uprawy mieczyków powoduje odmłodzenie cebulki, a zarazem spowolnienie starzenia i degeneracji kolekcji.
Metoda ta jest też dobra do rozmnażania nowych odmian mieczyków, które wydają mało cebulek przybyszowych (dzieci).
Opracował: Stanisław Smoleń <sąsiad>.
Podobny sposób opisano w: „Mir gladiolusów” Tamary Lazarewicz 2005-2009″Subscribe”ru.
Pytanie o zapylanie mieczyków
Wśród niedoświadczonych ogrodników panuje pogląd, że w przypadku sąsiedztwa różnych odmian mieczyków występuje możliwość zapylenia krzyżowego, co wpływa na zmianę koloru kwitnących roślin. W praktyce sytuacja wygląda inaczej.
Mimo zapylenia krzyżowego wykluczone jest żeby w jego wyniku cebule zmieniły kolor.
Musimy najpierw otrzymać nasiona mieczyków, a potem siać je i hodować nowe cebule (rozmnażanie generatywne). A te już wyhodowane z nasion, mogą naprawdę wydać inny kolor kwiatów. W takim przypadku następuje selekcja i wybór nowej odmiany. Jednocześnie następuje rozmnażanie wegetatywne, tj. z cebulek zastępczych i młodych cebulek przybyszowych (dzieci) mieczyków i tu już kolor nie ulega zmianie.
Na zmianę koloru może mieć wpływ wiele innych czynników.
Często w trakcie uprawy, niedoświadczony, początkujący plantator uprawiając mieczyki nie zaznacza nazw odmian, które będzie sadził w następnym sezonie. Sortuje cebulki mieczyków tylko na kolory – różowe, czerwone, białe, żółte i tp.
I tak przechowuje materiał do sadzenia, w sposób niezgodny z ogólnie przyjętymi zasadami. Następnie, jeśli w czasie przechowywania zepsują się cebulki to je wyrzuca. W rezultacie po kilku latach pozostaje jedna lub dwie odmiany najbardziej odporne. Zazwyczaj są to najmniej ozdobne odmiany. Kiedy sadzi się je tak przez kilka lat, wydaje się, że wszystkie odmiany nabyły jeden i ten sam kolor. Komuś zostały czerwone innemu różowe lub białe.
Dlatego bardzo ważne jest odpowiednie oznakowanie odmian mieczyków i przechowywanie w dobrych warunkach.
Jest to przydatne, ponieważ często najbardziej dekoracyjne nowoczesne odmiany są bardziej kapryśne i wymagające dobrych warunków. Bardziej wydajne i zdrowe, ale mniej ozdobne odmiany, rozwijają się szybciej od piękniejszych i delikatniejszych, mniej odpornych odmian. W rezultacie może wystąpić stopniowe zastępowanie jednej odmiany inną. Dlatego zaleca się wykopywać i przechowywać oddzielnie poszczególne odmiany.
Bardzo często w czasie wykopywania cebulek nie wybiera się z ziemi cebulek przybyszowych – dzieci mieczyków . W rezultacie dzieci odmian odpornych pozostawione w ziemi, w ciepłe zimy nie wymarzną i dobrze kiełkują na wiosnę.
Tak więc w przypadku sadzenia w tym samym miejscu następuje zwiększenie ilości odpornych odmian mieczyków, a ilość bardziej szlachetnych kolorów kwiatów zmniejsza się. Aby temu zapobiec, należy w miarę możliwości co roku zmieniać miejsca sadzenia mieczyków. Podczas wykopywania i czyszczenia należy wybrać z ziemi wszystkie drobne cebulki przybyszowe mieczyków.
Przeważnie odchylenia w intensywności koloru kwiatów mieczyków można zaobserwować u roślin uprawianych z cebulek bardzo starych. Większość cebulek daje duże i dobrej jakości kwiaty zwykle w 2 i 3 roku życia cebulki.
Wyjątkiem jest adaptacyjne przygotowanie cebulek, które może być prowadzone 4-6 lat. Większość odmian cebulek starszych niż 4 lata ma słabe łodygi kwiatów, kwiaty mniej efektowne, mogą być matowe i mniej intensywne kolory.
Aby temu zapobiec, trzeba stale rozmnażać z młodych cebulek przybyszowych i często wymieniać swoje stare cebulki.
Czasami zmiana koloru kwiatu może być wynikiem chorób wirusowych. Kwiaty takich roślin różnią się wyglądem – występują różne mozaiki, płatki jakby spryskane, kształt kwiatów liliowaty, zmienia się natężenie kolorów, kwiatostan może być skrócony i zniekształcony . Takie rośliny muszą być usunięte z uprawy wraz z bryłą ziemi i spalone.
Więcej informacji na temat chorób wirusowych mieczyków można przeczytać na stronie „Choroby mieczyków i środki do ich zwalczania” . /w przygotowaniu/.
Gladiolus – mieczyk jest jednym z najpiękniejszych kwiatów w świecie roślin. W celu osiągnięcia wspaniałego kwitnienia wymaga troskliwej opieki na wszystkich etapach jego rozwoju . Tylko wtedy można zapewnić sukces w uprawie mieczyków!
Z prawej strony ta sama odmiana co wyżej bez oznak choroby wirusowej.
opracował: Stanisław Smoleń <sąsiad>
Korekta: Iwona Jakubowska <iwonacea>
Literatura:
„MIECZYKI” Barbara Grabowska .
„Mir Gladiolusów” Copyright Lazarevich Tamara www.mirgladiolus.info
Właściwe przygotowanie cebulek mieczyków do sadzenia zapobiega chorobom i szkodnikom. Wszystkie zabiegi przeprowadzane są w celu uzyskania materiału nasadzeniowego wysokiej jakości i przyspieszenia kwitnienia roślin.
Cebulki mieczyków
Około 20 – 25 dni przed sadzeniem przenosimy cebulki do pomieszczenia o temperaturze 20 – 25°C i niskiej wilgotności – tak, aby nie spowodować zwiększonego wzrostu korzeni. W tym czasie często się zdarza, że na cebulkach wczesnych i średniowczesnych odmian mieczyków wyrastają kiełki, zwłaszcza jeśli były przechowywane w wyższej temperaturze. W związku z tym należy uważać, aby nie uszkodzić kiełków. Oczyszczanie cebulek z łusek okrywowych powoduje wcześniejsze kiełkowanie o 5 – 6 dni. Chore i uszkodzone cebulki wyrzucamy. Jeżeli jednak dysponujemy niewielką ilością materiału do sadzenia, a dodatkowo niektóre z cebulek są tylko częściowo uszkodzone można około tydzień przed sadzeniem starannie wyciąć urazy, skaleczenia i zdezynfekować dwa razy roztworem miedzianu lub rozgniecionym węglem drzewnym – jednakże ten drugi sposób daje słabszy efekt i nie gwarantuje ochrony przed zakażeniem. Czas od zabiegu nie powinien być krótszy niż 7 dni przed wysadzeniem cebul w celu utworzenia grubej warstwy tkanki zabezpieczającej.
Przed układaniem cebulek do kiełkowania można je namoczyć w ciepłej wodzie (o temp. 15 – 20°C), taki zabieg przyspiesza ich lepszy rozwój oraz kwitnienie.
Początki korzeni mieczyków
Wybrany do sadzenia materiał układa się w jednej lub dwóch warstwach na czyste, suche podłoże. Niektórzy początkujący ogrodnicy próbują przyśpieszyć wyrastanie korzeni u cebulek mieczyków okrywając wilgotną szmatką. Zbyt silny wzrost korzeni może doprowadzić do uszkodzeń podczas sadzenia. W rezultacie cebulki będą tracić czas i energię na odrastanie nowych korzeni, co opóźni prawidłowy rozwój roślin oraz ich okres kwitnienia. Najlepiej byłoby, gdyby cebulki miały guzki (kolce) nie większe niż 1 – 3 mm.
Kiełkowanie mieczyków
Prawidłowe podkiełkowanie mieczyków na 20 – 25 dni przed sadzeniem powoduje wyrośnięcie pędów długości od 1 do 10 cm i guzków lub kolców korzeni 1 – 3 mm długości. Cebulki, które w tym okresie nie wytworzą żadnych kiełków lub zaczątków korzeni prawdopodobnie nie wykiełkują, więc lepiej z nich zrezygnować.
Przed sadzeniem przystępujemy do odkażania cebulek z zarodników grzybów oraz mikroskopijnych zalążków wciornastków (ang. Thrips). Cebulki mogą być traktowane chemikaliami lub środkami z roślin takich jak czosnek, grapefruit, pokrzywa i innych (w postaci wyciągów, wywarów, naparów, gnojówek itp).
W związku z wprowadzeniem przez UE ograniczeń w stosowaniu chemicznych środków ochrony roślin możemy mieć trudności w ich zakupie.
Z substancji chemicznych używamy Kaptan zawiesinowy 50 WP 1,5% roztwór do moczenia przez 15 minut, Topsin M 500 SC 0,4 – 0,6 % na fuzariozy, szarą pleśń.
Zalecane stężenie to 0,4 – 0,6 % (40-60 ml środka w 10 litrach wody). Cebule zaprawiać 15 minut poprzez moczenie w roztworze środka lub w mieszaninie tych środków, albo też w 0,3 % roztworze nadmanganianu potasu (moczenie przez 1 – 2 godziny).
Jeżeli przed przechowywaniem cebul nie zlikwidowano wciornastka mieczykowca to zanim zaprawimy mieczyki przeciw chorobom grzybowym należy je namoczyć w roztworze ACTELLIC 500 EC – 0,1 % przez 1 godzinę. Podobnie należy postąpić z cebulami nowo-zakupionymi (chyba, że jest gwarancja producenta).
W przypadku przechowywania bulw uszkodzonych przez wciornastki (przylżeńce), bardzo dobry efekt uzyskuje się przez stosowanie wyciągu z czosnku – sok tłoczony z 100 g czosnku na 1 litr wody. W tym roztworze trzymamy cebulki przez 2-3 godziny. Po tym zabiegu cebulki z powodzeniem wytworzą pędy i korzenie, ale kwitnienie mieczyków będzie opóźnione o około 7 – 10 dni.
Można użyć stymulatorów wzrostu, które przyczyniają się do szybszego kwitnienia i większego przyrostu masy cebul.
Dobry wynik zapewnia moczenie cebulek w roztworze siarczanu miedzi (5 g na 1 litr ciepłej wody) z nadmanganianem potasu (1 g na 1 litr wody).
Oczyszczone cebulki należy moczyć w roztworze do 9 godzin.
Cebulki przybyszowe (dzieci) powinno się przygotować do sadzenia z wyprzedzeniem.
Dla ochrony przed niekorzystnymi warunkami podczas długiego okresu przechowywania cebulki przybyszowe mieczyków posiadają silne powłoki (jedną, a czasami nawet dwie). Nierzadko powłoka jest tak silna, że trudno ją przebić zarówno kiełkom jak i korzeniom.
Dzieci mieczyków powinny być zdecydowanie czyste. Nie wszyscy początkujący ogrodnicy (florokulturyści) wiedzą, że ich zanieczyszczenie powoduje znaczne obniżenie poziomu kiełkowania i z posadzonych tylko kilkadziesiąt procent wyrasta.
Dzieci przygotowujemy około 10 – 15 dni przed sadzeniem. Naciskamy trudno pękającą powłokę i zdejmujemy ją starając się nie uszkodzić cebulek.
Zazwyczaj do rozmnożenia wybieramy cebulki o średnicy od 6 do 8 mm. Należy jednak pamiętać, że niektóre odmiany wytwarzają tylko małe cebulki o średnicy 3 – 5 mm.
Przy hodowli takich odmian musimy używać małych cebulek.
Do sadzenia wybieramy te, u których powstało kilka guzków korzeniowych, nawet jeśli są one nieco mniejsze. Należy pamiętać, że dzieci o średnicy 5 mm z trzema guzkami rosną potężniejsze niż te większe z jednym tylko korzonkiem.Oczyszczone dzieci przechowuje się w pudełkach, skrzynkach lub innych odpowiednich pojemnikach wraz z etykietami wskazującymi poszczególne odmiany.
Pojemniki takie wymagają rozproszonego światła.
W przypadku bardzo dużej ilości materiału, (nie ściągając powłoki okrywowej), należy wszystkie cebulki moczyć w ciepłym 0,05% roztworze nadmanganianu potasu przez 12 godzin. W Rosji stosuje się 1% roztwór sody oczyszczonej przez 24 – 48 godzin. Dzięki temu zabiegowi pęczniejące powłoki stają się miękkie i cebulki łatwiej kiełkują.
Roztwór nadmanganianu potasu działa również jako środek pobudzający wzrost.
Małe cebulki (siewki) oczyszczone moczymy w tym samym roztworze lub w mieszaninie roztworu siarczanu miedzi (5 g na 1 litr ciepłej wody) z nadmanganianem potasu (1 g na 1 litr) i moczymy przez 9 godzin.Tak przygotowany materiał do sadzenia uzyskuje doskonałe wyniki w uprawie mieczyków.
O zastosowaniu środków roślinnych do ochrony mieczyków i innych można zapoznać się na stronach WWW
Jolanty Kuczawskiej – Rybackiej http://www.garden-life.com.pl/category/kategorie-zawarto%C5%9Bci/zio%C5%82
Opracował: Stanisław Smoleń <sąsiad>
Korekta Iwona Jakubowska <iwonaceae>
Literatura:
B. Grabowska „Mieczyki”.
Program Ochrony Roślin Ozdobnych. Wyd. „Hasło Ogrodnicze”
Ochrona Ozdobnych Roślin Cebulkowych. Wyd. PLANTPRESS.
„Mir Gladiolusów” Tamara Lazarewicz ,SUBSCRIBE ru.